Almanach 2021/2022 – Wstęp

Niech by ten wirus już zdechł. Concilium Civitas marzy o tym jak wszyscy. Wszyscy mamy powyżej kokardy Zooma, ciągłej zmiany planów, testowania, szczepionek, informacji o zakażeniach, zgonach, mutacjach i obostrzeniach. Wirus się tym nie przejmuje.

Kiedy dwa i pół roku temu spotkaliśmy się w Warszawie, niewielu z nas miało pojęcie o wirusach, szczepionkach, dobowych liczbach zgonów. To się zasadniczo zmieniło. Podobnie jak masa innych spraw. Chyba jeszcze niewielu rozumie, jak wiele się zmieniło i jakie to może mieć skutki. Każdy instynktownie jakoś to sobie wyobraża, ale większość z nas zdecydowanie woli myśleć o czym innym. To nie jest ucieczka. Raczej jest to uświadomiona bezradność i determinacja, by nie podporządkować wirusowi wszystkiego. Nic więc dziwnego, że zaledwie czwórka członków Concilium Civitas uwzględniła pandemię w swoich propozycjach do tego Almanachu. To chyba coś mówi o naszych strategiach życia w nowych, pandemicznych warunkach i o upartej obronie naszej normalności.

W takiej sytuacji potrzebujemy siebie nawzajem jeszcze bardziej, by razem szukać odpowiedzi na słynne pytanie „jak żyć?”. Oraz na pytania wynikające z niezwykłej sytuacji: „co tu się wyprawia?” i „ku czemu to zmierza?”.

Już dwa lata wspólnota Concilium Civitas stara się robić to zdalnie, łącząc perspektywy i doświadczenia Australii, obu Ameryk, wielu państw Europy oraz rozmaitych dyscyplin naukowych. Kilkadziesiąt zoomowych paneli i wykładów. Kilkaset tysięcy widzów, paruset uczestników dyskusji – to ważny dorobek. Mam wrażenie, że tym wspólnym wysiłkiem udało nam się przynajmniej trochę osłabić uciążliwą niepewność i samotność. Jestem ogromnie wdzięczny wszystkim członkom Concilium, zapraszanym przez nas wybitnym ekspertom i uczestnikom debat za to, że brali w nich udział kosztem swojego prywatnego czasu. Zapis naszych dyskusji można znaleźć na stronie internetowej Concilium (conciliumcivitas.pl) oraz na Facebooku (facebook.com/conciliumcivitas/).

Ale to nie może wystarczyć. Zdecydowanie trzeba by się po tych dwóch latach spotkać i normalnie – jak w lipcu 2019 roku – pogadać. Ambasada Concilium, złożona ze studentów i absolwentów Collegium Civitas oraz laureatów naszego (wspólnie z ZNP) konkursu dla maturzystów, żyje już myślami o lipcowym warszawskim spotkaniu w 2022 roku. Próbujemy nawet je sobie wyobrazić. Na razie jednak są to tylko mrzonki. Wredny wirus sprawia, że planowanie niewiele się różni od wróżenia z fusów.

A jednak próbujemy działać normalnie, na ile w tych warunkach można. Ten – trzeci już – Almanach Concilium Civitas to tego fizyczny dowód. Jestem niezwykle wdzięczny wszystkim członkom Concilium (pełna lista członków oraz Manifest Concilium znajdują się na końcu tego tomu), że mimo pandemicznego chaosu i dodatkowych obciążeń, które nas wszystkich dotknęły, poświęcili czas i ofiarowali nam swoje teksty. Dzięki temu znajdą Państwo w Almanachu 2021/2022 liczne klucze do rzeczywistości, w której wirus jest ważnym, ale tylko jednym z wielu problemów i wyzwań wymagających badania, namysłu i objaśnień.

Ogromnie dziękuję też wszystkim, dzięki pomocy których Concilium może działać tak, jak działa. Przede wszystkim naszym gospodarzom z Collegium Civitas – prezydent Jadwidze Koralewicz, rektorowi Stanisławowi Mockowi, kanclerz Magdalenie Wypych – i pracownikom, którzy nas wspierają. Dziękuję też sponsorom i partnerom Concilium, Almanachu oraz naszego konkursu dla maturzystów (więcej o nim na stronie Concilium, a teksty laureatów w Młodym Almanachu – wersja cyfrowa także dostępna na stronie). Ich pełną listę znajdą Państwo wewnątrz Almanachu. Nie sposób też pominąć wkładu, jaki w prace Concilium ma Jacek Rakowiecki – nasz koordynator i producent debat oraz obu Almanachów.

Szczególnie wdzięczni jesteśmy „Gazecie Wyborczej”, za współpracę przy organizacji debat, i uczelniom partnerskim (Akademii Leona Koźmińskiego, Collegium Civitas, Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, Uniwersytetowi SWPS) za przyznanie stypendiów laureatom konkursu dla maturzystów. Chcę też jeszcze raz podziękować biorącym udział w Ambasadzie Concilium studentom, absolwentom i laureatom, którzy wspierają nas kreatywnie i organizacyjnie.

Concilium jest wspólnotą ludzi dobrej woli. Działa dzięki społecznej aktywności członków i partnerów oraz ofiarności sponsorów. Wbrew licznym obawom pandemia tej wspólnoty nie zniszczyła. Mimo wielu utrudnień służymy i będziemy służyli łączącej nas idei sklejania polskiej debaty z globalną refleksją i wiedzą społeczną. Wierzymy, że tak możemy najlepiej w miarę naszych możliwości pomóc tym, którzy chcą, żeby świat był lepszy, i zastanawiają się, jak się do tego przyczynić. Dobrej lektury. Bądźmy dalej razem! I do zobaczenia.

Jacek Żakowski

PS Jeszcze jedno. Wszystkie wirtualne przedsięwzięcia Concilium, w tym Almanachy w postaci plików pdf i transmisje debat, są dostępne bezpłatnie. Ale oczywiście kosztują, a Concilium to przedsięwzięcie społeczne, finansowane wyłącznie z prywatnych środków. Jeżeli uważacie, że to, co robimy, ma sens, możecie dać temu wyraz, wspierając nas finansowo za pośrednictwem Fundacji Collegium Civitas (która jest naszym zapleczem instytucjonalnym): na konto fundacji: 86 2490 0005 0000 4530 1450 lub przez: www.siepomaga.pl/concilium.